ژئوشیمی چشمه های ابگرم منطقه مرکزی استان مازندران و اثرات زیست محیطی

در این پژوهش ژئوشیمی و مسائل زیست محیطی چشمه های آبگرم مسیر جاده تهران- آمل و منطقه لاویج واقع در چمستان نور مورد بررسی قرار می گیرد. این چشمه ها در حوالی آتشفشان نیمه فعال دماوند قرار دارند و میتوان گفت یکی از علل ایجاد آنها فعالیت های آتشفشانی است. علاوه بر این گسل ها می توانند دومین عامل مهم در به وجود آمدن چشمه های آبگرم منطقه باشند. از جمله گسل های موثر در به وجود آمدن چشمه های مذکور می توان به گسل بایجان، زون گسله شمال لاویج (گسل گلندرود) و یکسری گسل های فرعی به موازات گسل بایجان اشاره نمود. به منظور مطالعه ترکیب شیمیایی چشمه های آبگرم در دو فصل کم آبی و پر آبی نمونه برداری انجام شد و نتایج حاصل از مقایسه نمونه ها نشان داد چشمه ها از نظر شرب، غیر قابل شرب و اکثراً برای مصارف کشاورزی نامناسب و دارای شوری بالایی می باشند. با توجه به فراوانی آنیون ها و کاتیون ها، چشمه های آبگرم مورد مطالعه دارای تیپ و رخساره های متنوعی می باشند. از نظر زیست محیطی چشمه های آبگرم مورد بررسی قرار گرفته و مشخص شد که تاثیر نامطلوب چشمه های آبگرم بر محیط اطراف (آب، خاک و انسان) د ر نتیجه غلظت بالای عناصر کمیاب (سمی) موجود در آب می باشد. غلظت عناصر سنگین موجود در آب، سنگ و خاک منطقه هر کدام به تفکیک مطالعه شده و مشخص شد اکثر عناصر سنگین غلظت شان در آب چشمه های مورد مطالعه کمتر از حد مجاز استانداردهای جهانی است غیر از سرب و ارسنیک که در همه چشمه ها از حد مجاز بالاتر بوده و ممکن است از نظر زیست محیطی مشکلاتی را به وجود آورند.